Taassup, kişinin kendi görüşlerini tek doğru kabul ederek başkalarının düşüncelerine değer vermemek ve doğru kabul ettiği görüşlerini başkalarına kabul ettirmek için baskı yapmaktır. İslam dini taassubu reddetmektedir; bunun cehaletten kaynaklandığını ve kişiler arasındaki saygı , anlayış ve huzur çemberini daralttığını şu ayetle ifade eder: “İnkar edenler, kalplerine taassubu, cahiliye taassubunu yerleştirmişlerdi. Allah, peygamberine ve inananlara huzur indirdi; Çünkü onlar takvaya en çok layık olanlardı. Allah her şeyi bilendir.” (Fetih suresi,26. ayet.)

Taassup, dünden bu güne var olmuş ve insanlar arasında büyük problemlerin yaşanmasına sebep olmuştur. Taassup sahipleri kendi görüşlerini değiştirilemez tek doğru olarak kabul ederek başkalarının düşünce ve davranışlarına sert tepkiler göstermişlerdir. Bu da insanlar arasındaki saygı, sevgi ve hoşgörüyü yok etmiştir. Geçmişte edindikleri ve atalarının benimsedikleri her şeyi tek doğru görmek taassup sahiplerinin kin ve nefrete yönelmesine yol açmıştır. bu insanlar peygamberlerin doğruya, iyiliğe ve güzelliğe davetine de aynı şekilde karşılık vermişlerdir. Kur’an’da bu durum şöyle ifade edilmiştir: “... Babalarımızı üzerinde bulduğumuz yol bize yeter...” (Mâide suresi, 104. ayet.). Kur’an-ı Kerim’de bu tip insanların tutumları, “...Ya ataları hiçbir şey bilmiyorlarsa ve doğru bir yol üzerinde bulunmuyorlarsa?” (Bakara suresi, 170. ayet.) ayetiyle eleştirilmiştir.

Taassup sahibi insanlar kin ve nefretin esiri olurlar. Etraflarında olan yenilik ve güzellikleri görmezden gelirler. Bununla da yetinmeyip insanlara karşı düşmanlık beslerler. Taassup ahipleri ön yargılarıyla hareket ederler ve kendi hatalarını göremezler. Sabit fikirli oldukları için farklı düşünce ve inançlara kapalıdırlar.

Toplumda huzur ve hoşgörünün yayılması, insanların kardeşçe yaşayabilmesi için taassubu engelleyecek anlayışlara zemin hazırlamak ve barışı insanlar arasında hakim kılmak gereklidir. Bu da ancak insana ve fikirlerine değer vermekle mümkündür.